Στο σχολείο μας αποφασίσαμε να δώσουμε μορφή σε έναν στίχο γεμάτο φως, ελπίδα και ανθρωπιά:
«Σπείρε αγάπη κι ας μη θερίσεις, έτσι… για να μοσχοβολάει ο τόπος.»
Με έμπνευση από τον Μάριο Μάζαρη, δημιουργήθηκε μια συλλογική ζωγραφιά – ένα εικαστικό έργο όπου η αγάπη, η προσφορά και η καλοσύνη απεικονίζονται με τα χρώματα της παιδικής ψυχής.
Μέσα από αυτή τη δράση, τα παιδιά έμαθαν πως αξίζει να προσφέρουμε χωρίς αντάλλαγμα. Πως η πράξη της αγάπης είναι από μόνη της ένας σπόρος που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο – έστω και για λίγο, έστω και σιωπηλά.
Γιατί, όπως μας θυμίζει ο Μάζαρης, δεν χρειάζεται πάντα να θερίσεις. Μερικές φορές, αρκεί να σπείρεις…
 |
 |
 |
 |
 |
 |
